ท่าน ว.วชิรเมธี พูดถึง “พระครูบาบุญชุ่ม” “ยิ่งหวง ยิ่งหาย ยิ่งให้ ยิ่งหอม”

ท่าน ว.วชิรเมธี พูดถึง “พระครูบาบุญชุ่ม” “ยิ่งหวง ยิ่งหาย ยิ่งให้ ยิ่งหอม”

 

พระมหาวุฒิชัย หรือ ว.วชิรเมธี แห่งศูนย์วิปัสสนาไร่เชิญตะวัน ได้เขียนเป็นปฏิปทา กล่าวบางตอนถึงพระครูบาบุญชุ่ม ญาณสํวโร (อรัญญวาสีภิกขุ) “ยิ่งหวง ยิ่งหาย ยิ่งให้ ยิ่งหอม” ว่า…….

ผู้เขียน (ท่าน ว.วชิรเมธี) ได้ยินชื่อครูบาบุญชุ่มมาหลายสิบปีแล้ว แต่เมื่อครั้งยังเป็นเพียงสามเณรน้อย และกำลังศึกษาภาษาบาลีอยู่วัดพระสิงห์ จ.เชียงราย จำได้ว่า เวลาครูบาบุญชุ่ม มากราบหลวงพ่อวัดพระสิงห์ ( อดีตเจ้าคณะจังหวัดเชียงราย ) ท่านจะมาโดยไม่บอกล่วงหน้ามากนัก แต่ทางวัดจะรู้ก็ต่อเมื่อท่านเดินทางมาใกล้จะถึงแล้ว เท่านั้น เหตุผลของครูบาก็คือ ไม่อยากให้ใครต้องมาเตรียมการต้อนรับใหญ่โต แต่ทั้งๆ ที่ไม่ค่อยได้บอกใครนี่แหล่ะ เพียงไม่ถึงชั่วโมงที่ข่าวแพร่ออกไป ผู้คนนับร้อย นับพัน ก็จะพากันมาเต็มวัดจนแน่นโดยอัตโนมัติ เป็นอย่างนี้ทุกครั้งไป

ทำไมใครต่อใครจึงอยากกราบครูบาบุญชุ่ม ต่อคำถามนี้ขึ้นอยู่กับว่าจะมองจากมุมไหน หรือใครเป็นผู้มอง แต่สำหรับผู้เขียน (ท่าน ว.วชิรเมธี)  แล้ว ชอบวิธีอธิบายของพระพม่ารูปหนึ่งที่บอกว่า การที่ครูบาบุญชุ่ม เป็นแม่เหล็กดึงดูดคนทุกชั้นก็เพราะ “ กลิ่นแห่งศีล “ ของท่านเอง หมายความว่าศีลาจารวัตร และธุดงควัตร ที่ครูบาถือปฏิบัติ ด้วยการอยู่ถ้ำเป็นปกติวิสัยนั่นเอง ก่อให้เกิดศรัทธา ปสาทะ แก่ประชาชนทั่วไป ที่ปรารถนาจะกราบพระสงฆ์ สุปฏิปันโน ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบสักครั้งในชีวิต

นอกจากนี้แล้วอีกมุมมองหนึ่งของผู้เขียน (ท่าน ว.วชิรเมธี) ที่ได้สัมผัสด้วยตนเองตลอดเวลาหลายปีที่ได้ทำงานถวายท่าน ในฐานะลูกศิษย์( อีก ) คนหนึ่ง ก็คือ การที่ครูบาเป็นพระผู้ให้แก่คนทุกชนชั้นวรรณะมาตลอดชีวิต ครูบาอุปถัมภ์การสร้างวัดวาอารามมากมายนับไม่ถ้วน ทั้งในประเทศไทย พม่า ลาว มาเลเซีย สิงคโปร์ อังกฤษ ภูฏาน เนปาล อินเดีย และล่าสุด กำลังอุปถัมภ์การสร้างมหาวิทยาลัยสงฆ์แห่งรัฐฉาน สหภาพเมียนมา

วันทำบุญอายุวัฒนมงคล แต่ละปีของครูบาบุญชุ่ม ก็คือวันแห่งการให้ดีๆนี่เอง ครูบาให้ทุนการศึกษา ให้เสื้อผ้า ให้อาหารการกิน ให้กำลังใจเป็นธรรมะ จนกล่าวกันว่าวันเกิดของท่านนั้นเป็นวันที่ท่านเหนื่อยที่สุดวันหนึ่งในแต่ละปี และในวันดังกล่าวนี้จะมีคนไปรอกราบครูบาเรือนแสน ซึ่งทุกคนก็ไปด้วยใจศรัทธาในครูบาบุญชุ่ม

ชีวิตของครูบาเป็นเช่นนี้มานานแล้ว เป็นมาแต่เมื่อยังเป็นสามเณรน้อยนั่นแล้ว เป็นมาก่อนที่ครูบาจะมาโปรดเมตตาเด็กๆ ที่ถ้ำหลวงเสียอีก เมื่อยิ่งให้ครูบาก็ยิ่งหอม สมกับคำของพระพุทธเจ้าที่ว่า “ ททมาโน ปิโย โหติ : ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก ”